Ρινοπλαστική - όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τη διαδικασία

Η ρινοπλαστική (ρινική χειρουργική) είναι η διόρθωση, αποκατάσταση, διόρθωση των δομών της μύτης χρησιμοποιώντας τεχνικές πλαστικής χειρουργικής. Χρησιμοποιείται για ιατρικούς και αισθητικούς λόγους.

Παρά την ευρεία χρήση του, οι χειρουργικές επεμβάσεις ρινοπλαστικής εξακολουθούν να θεωρούνται από τις πιο δύσκολες.

Η ρινοπλαστική έχει γίνει εδώ και χιλιάδες χρόνια. Τα παλιά χειρόγραφα μαρτυρούν την επιτυχημένη εμπειρία τέτοιων διαδικασιών πολύ πριν από την εποχή μας.

Η ιατρική είναι πολύ μπροστά από τους αρχαίους γιατρούς και η σύγχρονη ρινοπλαστική είναι περισσότερο μια αισθητική διαδικασία παρά ιατρική ανάγκη.

Ενδείξεις για μύτη

Οποιαδήποτε πλαστική χειρουργική είναι μια πολύπλοκη δημιουργική διαδικασία που συνδυάζει τη λύση αισθητικών προβλημάτων με τη συντήρηση ή την αποκατάσταση ορισμένων λειτουργικών χαρακτηριστικών του οργάνου (στην περίπτωση αυτή ρινική αναπνοή).

Έτσι, μπορεί να γίνει διόρθωση μύτης για θεραπευτικούς και αισθητικούς σκοπούς. Η βέλτιστη ηλικία για εκτέλεση είναι 25-35 χρόνια.

Οι ιατρικές ενδείξεις είναι:

• συγγενής παραμόρφωση του ρινικού διαφράγματος.
• Πολύποδες και υπερτροφία των στροβίλων.
• τραυματικοί τραυματισμοί και μετατραυματικές αλλαγές στα οστά, τους χόνδρους, φυσιολογικούς (λόγω ανομοιόμορφης ανάπτυξης ιστού) ή αντισταθμιστική καμπυλότητα του ρινικού διαφράγματος.
• έντονο τραυματισμό ή πλήρης έλλειψη πιθανότητας ρινικής αναπνοής.

Αλλαγές στη σωστή ανατομική δομή της μύτης είναι πολύ συχνά η αιτία λειτουργικών διαταραχών και παθολογικών καταστάσεων - δύσπνοια, ατροφία ή υπερτροφία του ρινικού βλεννογόνου, ρινοκολπίτιδα, μέση ωτίτιδα, συχνές αναπνευστικές ασθένειες, ροχαλητό νύχτας.

Επιπλέον, τέτοια ελαττώματα στα παιδιά μπορούν να οδηγήσουν σε χρόνια πείνα οξυγόνου του εγκεφάλου, η οποία οδηγεί όχι μόνο στη σωματική τους, αλλά και στην ψυχική αναπηρία και επηρεάζει την ψυχική τους ανάπτυξη και τη συμπεριφορά τους. Ως εκ τούτου, η ρινοπλαστική μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί σε παιδιά κάτω των 18 ετών.

Πάνω από το 60% των λόγων για τη μύτη είναι η επιθυμία του ασθενούς να βελτιώσει το σχήμα της μύτης προκειμένου να επιτύχει πλήρη αρμονία στην εμφάνισή του. Οι υπηρεσίες πλαστικής χειρουργικής γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς. Οι αισθητικές ενδείξεις για μια εργασία στη μύτη χωρίζονται σε δύο ευρείες ομάδες:

• στόχος - αυτά είναι δυσανάλογα και ελκυστικά μεγέθη ή σχήματα της μύτης.
• υποκειμενικό ή ψυχολογικό: δεν υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια για την κρίση της ομορφιάς, κάθε άτομο έχει το δικό του καθιερωμένο στερεότυπο και επομένως μπορεί απλά να μην του αρέσει η μύτη του για προσωπικούς λόγους.

Αυτοί οι λόγοι επηρεάζουν συχνά τις επαγγελματικές και προσωπικές σχέσεις των ανθρώπων, οδηγούν σε σύμπλεξη δυσαρέσκειας και η κατωτερότητά του, ειδικά στο γυναικείο περιβάλλον, οδηγεί σε κοινωνική κακή προσαρμογή.

Η αισθητική ρινοπλαστική ενδείκνυται σε περιπτώσεις όπου:

• δυσανάλογο μέγεθος της μύτης σε σχέση με ολόκληρο το πρόσωπο - πολύ μεγάλο ή, αντίθετα, πολύ μικρό.
• συγγενείς ή επίκτητες δυσπλασίες ·
• Καμπυλότητα του ρινικού διαφράγματος
• διασταλμένα ρουθούνια, εξογκώματα.
• πιρούνι, χαμηλωμένο ή πολύ υψηλό, ασύμμετρο άκρο, καθώς και η μη σύμπτωσή τους με το ύψος της γέφυρας της μύτης.
• Σέλα σχήμα;
• Αισθητικά μη ικανοποιητικό αποτέλεσμα της προηγούμενης επέμβασης.

Σε πολλές περιπτώσεις, οι ιατρικές και αισθητικές ενδείξεις είναι οι ίδιες και προκύπτουν από τα ίδια ανατομικά ελαττώματα.

Τύποι ρινοπλαστικής

Σύμφωνα με τον επιδιωκόμενο στόχο και την τεχνική της χειρουργικής επέμβασης, η ρινοπλαστική χωρίζεται σε:

1. Επανορθωτική, σκοπός της οποίας είναι η αποκατάσταση ανατομικών διαταραχών λόγω ακατάλληλης ενδομήτριας ανάπτυξης, τραυματικών τραυματισμών ή ασθενειών.
2. Αισθητική - διόρθωση υπαρχόντων ελαττωμάτων.

Σύμφωνα με τα ίδια κριτήρια, υπάρχουν διάφοροι τύποι ρινοπλαστικής:

1. Μείωση ή μεγέθυνση της μύτης.
2. Ευθυγράμμιση πλάτης - διόρθωση χαμηλώματος της σέλας ή εξάλειψη ενός εξογκώματος
3. Διόρθωση αισθητικών ατελειών στο άκρο.
4. Διόρθωση Septum (σηπτοπλαστική)
5. Μετατραυματική ανασυγκρότηση της δομής.

Όλοι οι τύποι λειτουργιών χωρίζονται σε:

• πρωταρχικός;
• δευτερεύων;
• αλλεπάλληλος.

Τεχνικές πρόσβασης

Οι ακόλουθες τεχνικές χρησιμοποιούνται για τη ρινοπλαστική, ανάλογα με τις επιλογές πρόσβασης:

1. Κλειστή μύτη,όπου μπορούν να γίνουν τομές στη ρινική κοιλότητα. Η κλειστή πρόσβαση χωρίζεται σε οριακά (κατά μήκος των εσωτερικών επιφανειών των ρουθουνιών), transseptal, inter- και transchondral. Μετά την τομή, οι μαλακοί ιστοί διαχωρίζονται (χωρίζονται) από τον χόνδρο και τα οστά που αποτελούν το πλαίσιο, επιτρέποντάς σας να εκτελέσετε ελεύθερα τους απαραίτητους χειρισμούς. Η κλειστή ρινοπλαστική είναι λιγότερο τραυματική από την ανοιχτή ρινοπλαστική και εξαλείφει την αρτηριακή βλάβη και τον υποσιτισμό των ιστών και οι μετεγχειρητικές ουλές είναι εντελώς αόρατες επειδή βρίσκονται στη ρινική κοιλότητα. Χρησιμοποιείται συχνότερα, ειδικά για αισθητική ρινοπλαστική.
2. Ανοιχτή δουλειά μύτης- Η τομή τρέχει κατά μήκος της κολομέλας (το τμήμα του δέρματος της πτυχής μεταξύ των ρουθουνιών) και στα ρουθούνια όπου συναντούν το χείλος. Η τεχνική χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις όπου η εργασία δεν μπορεί να επιλυθεί με οποιονδήποτε άλλο (κλειστό) τρόπο. Σας επιτρέπει να σηκώσετε μαλακούς ιστούς και χόνδρους, να αποκτήσετε επαρκή πρόσβαση στα εσωτερικά μέρη της μύτης και να κάνετε χειρισμούς υπό συνεχή οπτικό έλεγχο. Η ανοικτή ρινοπλαστική είναι απαραίτητη για τη διόρθωση ιδιαίτερα σοβαρών αλλαγών και τεχνικά πολύπλοκων και σημαντικών χειρισμών - έντονη παραμόρφωση της μύτης, ειδικά με πλευρική μετατόπισηΣυνδυασμός ρινικής παραμόρφωσης με δυσπλασίες όπως "σχιστόλιθος" ή σκληρή ρωγμήΑνακατασκευή με μοσχεύματα. Το μειονέκτημα της ανοικτής ρινοπλαστικής είναι ο σχηματισμός μιας εμφανούς μετεγχειρητικής ουλής και η αναγκαστική βλάβη στις αρτηρίες της κολομελιάς, η οποία οδηγεί σε σημαντικό και μακροχρόνιο οίδημα μετεγχειρητικού ιστού.

Η ρινοπλαστική οποιουδήποτε είδους πραγματοποιείται υπό έναν από τους τύπους γενικής αναισθησίας και συνήθως διαρκεί 1-2 ώρες. Μερικές φορές η διάρκειά τους μπορεί να φτάσει τρεις ή περισσότερες ώρες.

Πώς γίνεται η μύτη;

Η διαδικασία πραγματοποιείται με την ακόλουθη σειρά:

• Πραγματοποιείται διόρθωση του ρινικού διαφράγματος.
• εάν είναι απαραίτητο, τα ρινικά κελύφη μειώνονται.
• το ρινικό κοίλωμα διορθώνεται όταν απαιτείται ομοιόμορφο προφίλ.
• Τα οστά τεμαχίζονται και μετατοπίζονται για να περιορίσουν τη ρινική πυραμίδα.
• σηκώνει τη μύτη
• Διόρθωση συμβουλών.

Αναθεώρηση της ρινοπλαστικής

Μια άλλη ρινοπλαστική μπορεί να εξεταστεί εάν έχει ήδη πραγματοποιηθεί χειρουργική επέμβαση σε αυτήν την περιοχή. Ο τελικός ρινικός σχηματισμός μετά την πλαστική χειρουργική εμφανίζεται σε έξι μήνες - 1 έτος. Αυτή η περίοδος είναι ιδανική για την επαναλειτουργία. Διεξάγεται όταν:

• Κατάσταση αδυναμίας για επίτευξη του στόχου σε μία φάση
• μη ικανοποιητικά αποτελέσματα της πρωτογενούς λειτουργίας.
• την ανάγκη διόρθωσης προβλημάτων που παραμένουν μετά την πρωτογενή ρινοπλαστική.

Σύμφωνα με τα παγκόσμια στατιστικά στοιχεία, το 25-30% των ασθενών που είχαν πρωτοπαθή ρινοπλαστική χρειάζονται μια δεύτερη διορθωτική επέμβαση. Αυτό θεωρείται φυσιολογικό. Διαρκεί συνήθως όχι περισσότερο από μισή ώρα και εκτελείται με τοπική αναισθησία. Διορθωτική αναθεώρηση Η διόρθωση της μύτης σάς επιτρέπει να διορθώσετε ελαττώματα και να φέρετε το σχήμα της μύτης σε αισθητικό αποτέλεσμα που θα ικανοποιήσει τον χειρουργό και τις ανάγκες του ασθενούς.

Μια επαναλαμβανόμενη ρινοπλαστική είναι πολύ πιο δύσκολη εάν η πρωτογενής ή δυσμενής πορεία της φάσης αποκατάστασης εκτελείται ελάχιστα, η οποία συχνά εξαρτάται από τις μεμονωμένες συνθήκες του οργανισμού και τις επιπλοκές. Τέτοιες πράξεις απαιτούν βαθύτερη έρευνα και προετοιμασία. Σύμφωνα με μία από τις επιλογές, αντιπροσωπεύουν ένα πλήρες πλαστικό, αλλά κατά κανόνα αποδεικνύονται πολύ πιο περίπλοκο και χρονοβόρο. Μικρά λάθη σε επαναλαμβανόμενες πλαστικές παρεμβάσεις μπορεί να οδηγήσουν σε τελική μορφή διαταραχής, όχι μόνο του άκρου, για παράδειγμα, αλλά και σε σοβαρή παραμόρφωση ολόκληρης της μύτης.

Επιπλοκές και προετοιμασία για χειρουργική επέμβαση

Η ρινοπλαστική θεωρείται μία από τις πιο δύσκολες πλαστικές χειρουργικές επεμβάσεις, το αποτέλεσμα των οποίων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητα και την εμπειρία του χειρουργού. Οι επιπλοκές εμφανίζονται στο 4-15% των περιπτώσεων. Μπορεί να είναι κατά τη διάρκεια της επέμβασης (αιμορραγία, ρωγμές του δέρματος, σχίσιμο του βλεννογόνου του χόνδρου, παραβίαση της ακεραιότητας της οστικής πυραμίδας, κάταγμα της οστικής περιοχής κ. λπ. ) και μετεγχειρητική.

Πιθανές επιπλοκές μετά από μύτη:

• λειτουργική - ατροφική ρινίτιδα, δυσκολία στην αναπνοή μέσω της μύτης, απώλεια μυρωδιάς, προσωρινή ή μόνιμη μείωση ή πλήρης απώλεια ευαισθησίας στο δέρμα της μύτης και του άνω χείλους.
• αισθητική - καμία αλλαγή ή επιδείνωση προηγούμενων ελαττωμάτων.
• ψυχολογική - δυσαρέσκεια των ασθενών με τα αποτελέσματα της πλαστικής χειρουργικής.
• λοιμώδης - παρατεταμένο πρήξιμο και φλεγμονή, εξάντληση
• Χρωματισμός του ρινικού δέρματος, σχηματισμός αγγειακού συστήματος, συμφύσεις της βλεννογόνου μεμβράνης και τραχιές ουλές.
• επαναλαμβανόμενες ρινορραγίες και νέκρωση μαλακού ιστού ή χόνδρου.

Το παρασκεύασμα αποτελείται από:

1. Διαβούλευση με έναν πλαστικό χειρουργό, κατά τον οποίο καθορίζονται οι τεχνικές δυνατότητες για την εκπλήρωση των επιθυμιών του ασθενούς.
2. Διεξαγωγή γενικών μελετών - κλινικές και βιοχημικές εξετάσεις αίματος, εξέταση πήξης αίματος (πήγμα), γενική ανάλυση ούρων, εξετάσεις για ηπατίτιδα, HIV, σύφιλη (RW), EKG.
3. Διεξαγωγή (εάν είναι απαραίτητο) ειδικών μελετών - εικόνες των παραρρινικών κόλπων, ενδοσκοπική εξέταση της ρινικής κοιλότητας για τον εντοπισμό των συνοδευτικών ανωμαλιών και των παθολογικών αλλαγών.
4. Προσομοίωση υπολογιστή που επιτρέπει στον ασθενή να συγκρίνει την αρχική κατάσταση της μύτης με τα αποτελέσματα μιας μελλοντικής ρινοπλαστικής.
5. Διαβουλεύσεις με θεραπευτή και εξειδικευμένο ειδικό (για χρόνιες παθήσεις).
6. Εξέταση από αναισθησιολόγο μετά από όλες τις εξετάσεις.
7. Άρνηση δύο εβδομάδες πριν από την επέμβαση να ληφθούν φάρμακα που επηρεάζουν τις διαδικασίες της πήξης του αίματος - ακετυλοσαλικυλικό οξύ και τα ανάλογα του, αντιπηκτικά.
8. Απόσυρση από ηρεμιστικά και υπνωτικά χάπια την ημέρα της παρέμβασης.

Αντενδείξεις και αποκατάσταση

Απόλυτες αντενδείξεις για ρινοπλαστική:

• η παρουσία χρόνιων συστημικών ασθενειών σε σοβαρές μορφές (ενδοκρινικές, καρδιαγγειακές, πνευμονικές).
• οξείες μολυσματικές ασθένειες
• Διαταραχές αιμορραγίας
• Ημέρες εμμήνου ρύσεως.

Η βασική ανάρρωση από τη ρινοπλαστική διαρκεί έως και 3 εβδομάδες. Παρ 'όλα αυτά, η προθεσμία για το πλήρες τέλος της περιόδου αποκατάστασης καθορίζεται από τον γιατρό κατά την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων και είναι 6-12 μήνες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πρέπει να τηρούνται ορισμένοι περιορισμοί.

Το γύψο και τα ράμματα αφαιρούνται 1-1, 5 εβδομάδες μετά τη διαδικασία. Μην πλένετε με ζεστό νερό και μην κάνετε ζεστά λουτρά για τις πρώτες δύο εβδομάδες καθώς ενδέχεται να εμφανιστούν αιμορραγία, μώλωπες και οίδημα και να εξαπλωθούν σε ολόκληρο το πρόσωπο και το λαιμό. Είναι απαραίτητο να κοιμάστε μόνο στην πλάτη σας σε υπερυψωμένη θέση, γεγονός που θα διευκολύνει την αναπνοή και θα μειώσει το πρήξιμο. Συνιστάται να φοράτε μάσκα προσώπου σε σκονισμένα μέρη. Πρέπει να αποφεύγετε την κάμψη και την άρση βαρών.

Επίσης, πρέπει να σταματήσετε να φοράτε γυαλιά και να φοράτε σφιχτά ή βαριά καπέλα εντός 3 μηνών. Δεν μπορείτε να επισκεφθείτε την πισίνα και να κάνετε ηλιοθεραπεία για 3 μήνες. Όταν ο καιρός είναι ζεστός και στον ήλιο, συνιστάται ομπρέλα ή καπέλο με πλατύ γείσο.

Όταν σχεδιάζετε επιλογές για χειρουργική ρινοπλαστική, ένας ειδικευμένος χειρουργός συμμορφώνεται με τις αρχές τριών τύπων περιορισμών: περιορισμοί που θέτει ο ίδιος ο χειρουργός. περιορισμοί που επιβάλλονται από τον ασθενή ·Περιορισμοί που σχετίζονται με την κατάσταση του ασθενούς και τα ανατομικά χαρακτηριστικά της μύτης του.

τιμή

Το κόστος της λειτουργίας εξαρτάται από την πολυπλοκότητα της διόρθωσης.

διαπιστευτήρια

Επανεξέταση μιας γυναίκας

«Είχα πάντα σύμπλοκα σχετικά με το σχήμα της μύτης μου. Ήταν πάρα πολύ καιρό, με ένα χτύπημα και η άκρη της μύτης μου φαινόταν να πιρούνι. Αποφάσισα να κάνω ρινοπλαστική πέρυσι. Αν το έκανα νωρίτερα, η ζωή μου πιθανότατα θα ήταν καλύτερα τώρα. Έβγαλαν όλες τις ατέλειες. Αποκατέστησαν ακόμη και το διάφραγμα, το ελάττωμα για το οποίο δεν γνώριζα καν. Η μύτη μου είναι τέλεια, όπως και εγώ. "

Επανεξέταση ενός άνδρα

"Αφού έσπασα τη μύτη μου αρκετές φορές, το ρινικό διάφραγμα μου μετατοπίστηκε. Δεν μπορούσα να αναπνεύσω κανονικά, ροχαλούσα έντονα τη νύχτα. Η διάγνωση έδειξε προσωρινή συγκράτηση της αναπνοής μου κατά τη διάρκεια του ύπνου. Η μύτη φαινόταν άσχημη, μετατοπίστηκε προς τα πλάγια. Έχω "να κάνω μύτη για να ισιώσω τη μύτη μου και να απαλλαγούμε από τα προβλήματα που σχετίζονται με τη μετατόπιση του διαφράγματος. Το έκανα αυτό. Είμαι ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα. Τώρα η μύτη μου είναι φυσιολογική, όπως ήταν πριν από τα κατάγματα. Αναπνέει πάντα και δεν ροχίζω. "

Η ρινοπλαστική δεν είναι πάντα ιδιοτροπία, αλλά τις περισσότερες φορές δικαιολογείται από αντικειμενική ανάγκη. Είναι σημαντικό να επιλέξετε έναν έμπειρο χειρουργό και να βεβαιωθείτε ότι δεν έχετε αντενδείξεις στη διαδικασία.